Eline Snel pisze, że uważność to pełnia obecności tu i teraz.

Czyli otwarte i pełne przyjaznego nastawienia doświadczanie każdej chwili.

To zatrzymanie się

Zauważenie i obserwacja siebie i otoczenia

Bez oceniania

Bez osądzania

Bez negowania.

Nawet bez myślenia o tym co się teraz dzieje

Po co o tym piszę?

Chcę pokazać, że ćwiczenie uważności podczas terapii karmienia ma swoje uzasadnienie. Na otwartej dłoni połóż … truskawkę

Obejrzyj ją z każdej strony.Jaki ma kształt? O wygląda jak balon, tylko ma małe kropeczki. To ziarenka. Małe i żółte. Jest błyszcząca, ale w dotyku chropowata. Ma ogonek, który wygląda jak nieuczesana fryzura

Teraz zamknij oczy i powąchaj. Czy pachnie?

Tak, tak słodko!

Przekrój owoc na pół.Co się dzieje?

Wypływa sok i mocniej pachnie?

Połóż plasterek na języku. Co czujesz?

Aaa, smak. Jaki to smak?

Słodki? Pogryzłeś? Połknąłeś? Smak już zniknął? A czujesz jeszcze zapach? Tez zniknął?

To tylko jedna wersja UWAŻNEGO poznawania, ale w oparciu o nią możesz budować kolejne opowieści o innych owocach czy warzywach.

W przypadku dzieci, u których lęk przed niektórymi produktami spożywczymi rozwinięty jest do granicy absurdu warto wspomóc się wizualizacją kolejnych etapów „poznawania” oraz dostosowywać trudności do możliwości dziecka.

Bez presji, łagodnie i … bardzo uważnie

Podoba Ci się taki sposób?